काटा रुते कुणाला
काटा रुते कुणाला,
आक्रंदतात कोणी
मज फूल ही रुतावे
हा दैवयोग आहे
सांगू कशी कुणाला कळ
आतल्या जीवाची
चिर-दाह वेदनेचा मज शाप हाच आहे
काही करू पहातो
रुजतो अनर्थ तेथे माझे
अबोलणे ही विपरीत होत आहे
हा स्नेह वंचना की काहीच आकळेना?
आयुष्य ओघळोनी मी रिक्त-हस्त आहे
शांता शेळके
No comments:
Post a Comment